Dag 2.Daguitstap watervallen van Ouzoud.
17 augustus 2017 - Marrakech, Marokko
Onbijt 6.3ou. Stokbrood met confituur ( 2 kleurtjes) kaas ( de koe die lacht) en ne sterke koffie.
Wachten op onze 6 reisgenoten en dan t'gat in. Bij het opplkken van onze reisgezellen weer groot ambras omdat de chauffeur een half uurtje later was dan afgesproken. Veiligheidsagenten hielden ons tegen ,na veel tam tam en toch wat agressie mochten we vertrekken. Zo alles ok dacht ik. M A A R !!!!!!!!!!!!
Na een 4 uur rijden met enkele stops konden we het water al ruiken en horen stromen.
NUnog eens goed smeren tegen de brandende zon en dan de start van een lange afdaling naar de bron van de watervallen. Panorama t'is niet te geloven maar onze foto's zijn het bewijs. Francoise nog vlug een fotootje met de aapjes en dan..........M A A R.......veel geroezemoes en harde klap en ja , daar lag ze. Uitgegledenen bijna de diepe in. Met ondersteuning van de gids brachten we haar naar een rustplaats.
Niets aan te doen ze kon niet meer verder stappen en ik moest met pijn in het hart haar acher laten.
Zij op een ezel terug naar het busje en ja, ik te voet nog zo een 8OOO stappen de trappen op.. Gelukkig kon ik nog genieten van een rustig boottochtje tot onder de watervallen. Nu de auto in en terug riad.
Oei, eerst nog langs de vriendelijke apotheker en dan badje , eten en dodo. Tot morgen.
Wachten op onze 6 reisgenoten en dan t'gat in. Bij het opplkken van onze reisgezellen weer groot ambras omdat de chauffeur een half uurtje later was dan afgesproken. Veiligheidsagenten hielden ons tegen ,na veel tam tam en toch wat agressie mochten we vertrekken. Zo alles ok dacht ik. M A A R !!!!!!!!!!!!
Na een 4 uur rijden met enkele stops konden we het water al ruiken en horen stromen.
NUnog eens goed smeren tegen de brandende zon en dan de start van een lange afdaling naar de bron van de watervallen. Panorama t'is niet te geloven maar onze foto's zijn het bewijs. Francoise nog vlug een fotootje met de aapjes en dan..........M A A R.......veel geroezemoes en harde klap en ja , daar lag ze. Uitgegledenen bijna de diepe in. Met ondersteuning van de gids brachten we haar naar een rustplaats.
Niets aan te doen ze kon niet meer verder stappen en ik moest met pijn in het hart haar acher laten.
Zij op een ezel terug naar het busje en ja, ik te voet nog zo een 8OOO stappen de trappen op.. Gelukkig kon ik nog genieten van een rustig boottochtje tot onder de watervallen. Nu de auto in en terug riad.
Oei, eerst nog langs de vriendelijke apotheker en dan badje , eten en dodo. Tot morgen.
